Rodzic tłumaczy dziecku proces powstawania łez.
Łzy to substancja nawilżająca i oczyszczająca, która chroni oko przed zarazkami.
Rozmowa rodzica z dzieckiem na temat ciemności
i oswajania się z nią na podstawie doświadczeń dziecka i wiersza E. Szelburg-Zarembiny.
Dziecko chodzi swobodnie po pomieszczeniu. Na klaśnięcie w dłonie rodzica dziecko zatrzymuje się i wykonuje polecenie słowne.
- Chodzisz jak człowiek zmęczony.
- Chodzisz jak człowiek smutny.
- Chodzisz jak człowiek wesoły.
- Chodzisz jak człowiek zdziwiony.
Zabawę powtarzamy kilka razy.
„Zły humorek” Dorota Gellner
Jestem dzisiaj zła jak osa!
Gniew mam w oczach i we włosach.
Gniew wyłazi mi uszami i rozmawiać nie chce z wami.
Swobodna rozmowa rodzica z dzieckiem na podstawie „Piosenki o beksie” i doświadczeń dziecka.
Rodzic wyjaśnia dziecku:
Płacz – stan emocjonalny, będący reakcją na strach, ból, smutek, żal lub złość. Objawami płaczu są łzawienie, szlochanie i łkanie.
Rodzic zadaje pytania dziecku:
Dziecko z rodzicem dzieli kartkę A4 na cztery części i rysują na każdej części kartki jedną mimikę twarzy: wesołą, smutną, zdziwiona, złą. Następnie dziecko odwraca mimiki obrazkiem do blatu stołu, miesza, a potem losuje z rodzicem na zmianę odkrywając jedną mimikę.
Po odkryciu danej mimiki należy dokończyć zdania:
Rozmowa rodzica z dzieckiem na temat emocji.
Emocje – świadome lub nieświadome silne, względnie nietrwałe, gwałtowne uczucia o charakterze pobudzenia pozytywnego lub negatywnego, poprzedzone jakimś wydarzeniem.
Potrzebne materiały: lusterko
Dziecko siedzi na dywanie i patrzy w lusterko. Przygląda się i z pomocą rodzica przypomina sobie nazwy uczuć, pokazując różne miny.
Dziecko patrzy na siebie w lusterku i mówi: Teraz jestem… smutny, wesoły, zdziwiony, przestraszony.
Dziecko porusza się po pokoju w rytm muzyki. Gdy muzyka zostanie zatrzymana, wówczas rodzic mówi hasło „Figurki, figurki zamieńcie się w…” i podaje nazwę zwierzątka lub przedmiotu.
Dziecko musi zastygnąć bez ruchu w pozie wymienionej:
-zwierzątka np. kota - dziecko stoi na podłodze, pochyla się, ręce opiera o podłogę; żabki - dziecko kuca, ręce przed sobą opiera o podłogę; bociana – dziecko stoi wyprostowane na jednej nodze, ma ręce lekko uniesione na boki dla utrzymania równowagi.